W tej serii podcastu Homo technologicus opowiadałem już raz na temat pracy zdalnej i hybrydowej, dzisiaj chciałbym wrócić do tego tematu. I tym razem skupić się na kilku konkretnych problemach i strategiach radzenia sobie z nimi, problemach, przed którymi stają menedżerowie, zarządzający pracą zespołów zdalnych lub hybrydowych. Poza różnymi badaniami, o których będę mówił, odwołam się także do mojego osobistego doświadczenia - od prawie czterech lat zarządam jako kierownik laboratorium pracą prawie dwudziestoosobowego zespołu pracującego przez pewien czas 100%, a teraz 90% zdalnie.

W dzisiejszym odcinku będę opowiadał o tym jaki wspływ na naszą pamięć ma technologia. Technologia umożliwia nam realizowanie rzeczy, które nie były dotychczas możliwe, pozwala też je robić np szybciej. Technologią też nieraz protezujemy sobie nasze ułomności, ale równie chętnie delegujemy na technologię różne zadania (np. w kontekscie tego o czym będę mówił dzisiaj np. pamiętanie różnych rzeczy). Po co to robimy? Po to, by zużywać mniej naszych zasobów umysłowych i mniej energii. Warto jednak pamiętać, że dobudowywanie sobie takich protez nie pozostaje bez wpływu na nasze funkcjonowanie. I o tym będzie dzisiejszy odcinek. 

W ostatnich latach pandemia wymusiła wiele zmian w naszym życiu, i jedną z ważniejszych zmian, które nastąpiły w wyniku pandemii było rozpowszechnienie się pracy zdalnej. Teraz pandemia jest już w zasadzie za nami, a kiedy pandemia się kończyła rozgorzała dyskusja na temat efektywności i sensowności pracy zdalnej. I o tym bedzie właśnie dzisiejszy odcinek.Opowiem o badaniach na temat postrzegania pracy zdalnej przez pracowników, czy jest ona atrakcyjna i ew. jakie elementy pracy zdalnej są zdaniem pracowników najbarzdziej przez nich pożądane. Będzie też trochę o tym co samemu można zrobić pracując zdalnie by praca była efektywna i by uniknąć zagrożeń, które może ze sobą nieść praca zdalna.