διαλέγομαι τῷ Ἰωσὴφ περὶ τῶν μετὰ Ἀλέξανδρον ποιητῶν, οἷον· Καλλιμάχου, Κλεάνθους, Θεοκρίτου, Ἀσκληπιάδου.

ΛΟΓΟΙ

Καλλιμάχου Αἴτια (23-28)

μέμνεό μοι, φίλ᾽] ἀοιδέ, τὸ μὲν θύος ὅττι πάχιστον

θρέψαι, τὴ]ν Μοῦσαν δ᾽ ὠγαθὲ λεπταλέην·

πρὸς δέ σε] καὶ τόδ᾽ ἄνωγα, τὰ μὴ πατέουσιν ἅμαξαι

τὰ στείβε]ιν, ἑτέρων δ᾽ ἴχνια μὴ καθ᾽ ὁμά

δίφρον ἐλ]ᾶν μηδ᾽ οἷμον ἀνὰ πλατὺν, ἀλλὰ κελεύθους

ἀτρίπτο]υς, εἰ καὶ στεινοτέρην ἐλάσεις.

Κλεάνθους εἰς Δία (1-3)

Κύδιστ' ἀθανάτων, πολυώνυμε παγκρατὲς αἰεί,

Ζεῦ φύσεως ἀρχηγέ, νόμου μετὰ πάντα κυβερνῶν,

χαῖρε· σὲ γὰρ καὶ πᾶσι θέμις θνητοῖσι προσαυδᾶν.

ἀμφήκη πυρόεντα ἀειζώοντα κεραυνόν·

ἀλλὰ Ζεῦ πάνδωρε κελαινεφὲς ἀρχικέραυνε,

Θεοκρίτου Κύκλωψ (19-21)

ὦ λευκὰ Γαλάτεια, τί τὸν φιλέοντ' ἀποβάλλῃ,

λευκοτέρα πακτᾶς ποτιδεῖν, ἁπαλωτέρα ἀρνός,

μόσχω γαυροτέρα, φιαρωτέρα ὄμφακος ὠμᾶς;

(30-32)

γινώσκω, χαρίεσσα κόρα, τίνος οὕνεκα φεύγεις·

οὕνεκά μοι λασία μὲν ὀφρὺς ἐπὶ παντὶ μετώπῳ

ἐξ ὠτὸς τέταται ποτὶ θώτερον ὦς μία μακρά,

Ἀσκληδπίαδου πρῶτον ἐπίγραμμα

ἡδὺ θέρους διψῶντι χιὼν ποτόν, ἡδὺ δὲ ναύταις

ἐκ χειμῶνος ἰδεῖν εἰαρινὸν Στέφανον·

ἥδιον δ᾽ ὁπόταν κρύψῃ μία τοὺς φιλέοντας

χλαῖνα καὶ αἰνῆται Κύπρις ὑπ᾽ ἀμφοτέρων.

σοφοὶ ὑπάρχουσιν οὐ μόνον ἐν τῇ Ἑλλάδι ἀλλὰ καὶ έν ἄλλαις χώραις· τήμερον οὖν ἀναγνώσομαι ὑμῖν περὶ τῶν τῆς Ἰνδικῆς φιλοσόφων οἳ ἦσαν οὐ μόνον σοφοὶ ἀλλὰ καὶ γυμνοί· βαβαί!

Text:

Palladius, De gentibus Indiae et Bragmanibus

ἔλεγεν οὖν οὗτος ὅτι οἱ Βραγμᾶνες ἔθνος ἐστὶν οὐ προαιρέσει ἀποτασσόμενον ὡς οἱ μοναχοί, ἀλλ’ ἔλαχον τὸν κλῆρον τοῦτον ἄνωθεν καὶ ἐκ θεοῦ κριμάτων, τὴν τοῦ ποταμοῦ παροικίαν, φυσικῶς ἐν γυμνότητι διαζῶντες. παρ’ οἷς οὐδὲν τετράποδον ὑπάρχει, οὐ γεώργιον, οὐ σίδηρος, οὐκ οἰκοδομή, οὐ πῦρ, οὐκ ἄρτος, οὐκ οἶνος, οὐχ ἱμάτιον, […]. ἔχουσι δὲ ἀέρα λιγυρόν τε καὶ εὔκρατον καὶ πάνυ κάλλιστον. σεβόμενοι τὸν θεὸν […] εὔχονται ἀδιαλείπτως. […] ἐσθίουσι δὲ τὰ παρατυγχάνοντα ἀκρόδρυα καὶ λαχάνων τὰ ἄγρια, ὅσα ἡ γῆ ἐκφύει αὐτομάτως, καὶ ὕδωρ πίνουσι, νομάδες ὄντες ἐν ὕλαις ἐπὶ φύλλοις ἀναπαυόμενοι […]

καὶ οἱ μὲν ἄνδρες εἰς τὸ μέρος τοῦ Ὠκεανοῦ ἐκεῖθεν τοῦ ποταμοῦ τοῦ Γάγγου παροικοῦσιν· […] αἱ δὲ γυναῖκες αὐτῶν εἰσιν ἐντεῦθεν τοῦ Γάγγου ἐπὶ τὸ μέρος τῆς Ἰνδίας. περαιοῦνται δὲ οἱ ἄνδρες πρὸς τὰς γυναῖκας Ἰουλίῳ καὶ Αὐγούστῳ μηνί· […] καὶ ποιήσαντες μετὰ τῶν γυναικῶν τεσσαράκοντα ἡμέρας αὖθις ἀντιπερῶσιν. γεννησάσης μέντοι τῆς γυναικὸς δύο παιδία οὐκέτι ὁ ἀνὴρ περᾷ πρὸς τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα κοινωνίας χάριν. […] αὕτη τῶν Βραγμάνων ἐστὶν ἡ πολιτεία.

οἱ γέρανοι δοκοῦσιν εἶναι ὄρνιθες πρᾶοι· ἀλλὰ φυλάττεσθε! μάχιμοι γάρ εἰσιν, ὡς μαθήσεσθε ἐν τούτῳ τῷ ἀκoύσματι.

Texts from this episode:

Homer, Ilias 3.2-7:

Τρῶες μὲν κλαγγῇ τ’ ἐνοπῇ τ’ ἴσαν ὄρνιθες ὣς

ἠΰτε περ κλαγγὴ γεράνων πέλει οὐρανόθι πρό·

αἵ τ’ ἐπεὶ οὖν χειμῶνα φύγον καὶ ἀθέσφατον ὄμβρον

κλαγγῇ ταί γε πέτονται ἐπ’ ὠκεανοῖο ῥοάων    

ἀνδράσι Πυγμαίοισι φόνον καὶ κῆρα φέρουσαι·

ἠέριαι δ’ ἄρα ταί γε κακὴν ἔριδα προφέρονται.

Scholia in Homeri Iliadem:

[Πυγμαῖοι] Ἔστι δὲ ἔθνος γεωργικὸν, ἀνθρώπων μικρῶν, κατοικούντων εἰς τὰ ἀνωτάτω μέρη τῆς Αἰγυπτιακῆς γῆς, πλησίον τοῦ Ὠκεανοῦ, ὅπερ πολεμεῖ ταῖς γεράνοις, φασὶ, βλαπτούσαις αὐτῶν τὰ σπέρματα, καὶ λιμὸν ποιούσαις τῇ χώρᾳ. 

διαλεξόμεθα περὶ τοῦ Πεγάσου ὃν πολλοὶ νομίζουσιν εἶναι ἵππον ὑπόπτερον· τί δὲ ἦν ἀληθῶς; σκεψώμεθα!

In this episode I will read the following text:

Παλαιφάτου Περι ἀπίστων (Palaephatus, De incredibilibus)

28. [Περὶ Βελλεροφόντου.]

Φασὶν ὅτι Βελλεροφόντην ὑπόπτερος ἵππος Πήγασος ἔφερεν. ἐμοὶ δὲ τοῦτο ἵππος οὐδέποτε δοκεῖ δύνασθαι, οὐδ᾽ εἰ πάντα τὰ τῶν πτηνῶν πτερὰ λάβοι· εἰ γὰρ ἦν ποτε τοιοῦτον ζῷον, καὶ νῦν ἂν ἦν. τοῦτον δέ φασι καὶ τὴν Ἀμισωδάρου Χίμαιραν | ἀνελεῖν· ἦν δὲ ἡ Χίμαιρα

πρόσθε λέων, ὄπιθεν δὲ δράκων, μέσση δὲ χίμαιρα.

ἔνιοι δὲ δοκοῦσι τοιοῦτον γενέσθαι θηρίον τρεῖς ἔχον κεφαλάς, σῶμα δὲ ἕν. ἀδύνατον δὲ ὄφιν καὶ λέοντα καὶ αἶγα ὁμοίᾳ τροφῇ χρῆσθαι· καὶ τὸ θνητὴν ἔχον φύσιν πῦρ ἀποπνεῖν, εὔηθες. ποίᾳ δὲ τῶν κεφαλῶν τὸ σῶμα ἐπηκολούθει; τὸ δὲ ἀληθὲς ἔχει ὧδε. Βελλεροφόντης ἦν φυγὰς ἀνήρ, τὸ γένος Κορίνθιος, καλὸς κἀγαθός. κατασκευάσας δὲ πλοῖον μακρὸν ἐληίζετο τὰ παραθαλάσσια χωρία πλέων καὶ ἐπόρθει. ὄνομα δὲ ἦν τῷ πλοίῳ Πήγασος (ὡς καὶ νῦν ἕκαστον τῶν πλοίων ὄνομα ἔχει· ἐμοὶ δὲ δοκεῖ πλοίῳ μᾶλλον ἢ ἵππῳ ὄνομα κεῖσθαι Πήγασος). βασιλεὺς δὲ Ἀμισώδαρος ᾤκει ἐπὶ τῷ Ξάνθῳ ποταμῷ ὄρος τι ὑψηλόν, ἐξ οὗ ἡ Τελμισσὶς ὕλη προσκέχωσται, πρὸς ὃ δὴ ὄρος προσβάσεις εἰσὶ δύο, <ἡ> μὲν ἔμπροσθεν ἐκ πόλεως τῆς Ξανθίων, ἡ δὲ ὄπισθεν <ἐκ> τῆς Καρίας· τὰ δὲ ἄλλα κρημνοὶ ὑψηλοί, ἐν δὲ μέσῳ αὐτῶν χάσμα ἐστὶ τῆς γῆς μέγα, ἐξ οὗ δὴ καὶ πῦρ ἀναφέρεται. τούτῳ τῷ ὄρει ὄνομά ἐστι Χίμαιρα. τότε δὲ ἦν, ὡς λέγουσιν οἱ προσχώριοι, κατὰ μὲν τὴν πρόσθεν | πρόσβασιν λέων οἰκῶν, κατὰ δὲ τὴν ὄπισθεν δράκων, οἳ δὴ καὶ ἐσίνοντο τοὺς ὑλοτόμους καὶ νομέας. τότε δὲ δὴ Βελλεροφόντης ἐλθὼν τὸ ὄρος ἐνέπρησε, καὶ ἡ Τελμισσὶς κατεκάη καὶ τὰ θηρία ἀπώλετο. ἔλεγον οὖν οἱ προσχώριοι “Βελλεροφόντης ἀφικόμενος μετὰ τοῦ Πηγάσου τὴν Ἀμισωδάρου Χίμαιραν ἀπώλεσε”. τούτου γενομένου προσανεπλάσθη ὁ μῦθος.

ὁ Δημόκριτος καλεῖται ὁ Γελασῖνος, τουτέστιν· ὁ γελῶν. διὰ τί δὲ οὕτως καλεῖται; καὶ πῶς, ἀεὶ γελῶν, ἐξεῦρεν ὁ Δημόκριτος ὅτι πάντα σύγκειται ἐξ ἀτόμων; σκεψώμεθα!

Texts for this episode:

Diogenes Laertius, Life of Democritus

https://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0257%3Abook%3D9%3Achapter%3D7

Letters of Hippocrates

https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0627.tlg055.1st1K-grc1:10/

πάντες γιγνώσκομεν τὸ "πάντα ῥεῖ" τοῦ Ἡρακλείτου. τίς δ' ἦν οὗτος ὁ φιλόσοφος; τί ἐδίδαξεν; καὶ διὰ τί καλεῖται ὁ κλαίων; σκεψώμεθα!